Dlaczego Klinika Organizacji?

Na świat patrzymy poprzez swoje ramy odniesienia, coraz bardziej się do nich przyzwyczajając i coraz mniej szukając jakiejś odmiany. Te ramy upewniają nas w tym, co oczywiste i chronią przed tym, co może być inne, wątpliwe. Dają poczucie, że świat ma jakąś strukturę i porządek, a nasze kategorie odczytywania go układają poszczególne doświadczenia w dobrze zbudowanych szufladach rozumienia siebie i świata.

Ale pewnego dnia pojawia się ważne pytanie: czy to co my widzimy – czy to jest wszystko czy może część, kawałek, początek czegoś albo koniec czegoś?

Z tych pytań zrodziło się nasze poszukiwanie – wprowadzenia zmiany w nasz sposób pracy i w nasz proces kontaktu z klientami. Potrzeba zmiany stała się stymulatorem do naszego spotkania się: jednych – z doświadczeniem managerskim i oglądem organizacji od jej samego wnętrza , z roli członka tej organizacji. I drugich- z doświadczeniem pracy konsultacyjnej, z perspektywą osoby wchodzącej do organizacji i przyglądającej się jej w roli zewnętrznego obserwatora – konsultanta. Jednych  – z siłą młodości i zaciekawianiem się; drugich – z siłą doświadczenia, wiedzy, własnymi narzędziami pracy. Ze złożenia tych różnorodności powstał pomysł powstania Kliniki Organizacji – jako centrum integrującego różne sposoby przyglądania się organizacjom, by je wspomagać w logice ich rozwoju i zmian.

Klinika organizacji to idea pracy systemowej z organizacjami– uwzględniającej zachodzące w organizacji procesy, jak i biorącej pod uwagę to, że w organizacjach są ludzie, którzy zanurzając się w system organizacji też w nią wnoszą swoje doświadczenia z innych systemów. Organizacje żyją procesami w nich zachodzącymi, jak i żyją poprzez to, jak ludzie w nich zatrudnieni realizują swoje zadania, jak funkcjonują i czego potrzebują.

System organizacji , tak jak każdy inny system, np. rodzina, ma swoje granice, podsystemy, procesy, typy relacji, sposoby rozwiązywania konfliktów, sposoby podejmowania decyzji. Funkcjonalność organizacji wynika z tego na ile jej członkowie radzą sobie z zachodzącymi zmianami, które wynikają z cyklu rozwoju organizacji, jak i z nieprzewidzialnych procesów dziejących się wewnątrz i na zewnątrz organizacji.

Nasze wspólne doświadczenia łączy to, że wszyscy widzimy organizacje jako dynamiczne całości, które podlegają różnorodnym zakłóceniom. Z niektórymi zakłóceniami organizacje potrafią sobie radzić uruchamiając wewnętrzne procesy przywracania równowagi. Ale z niektórymi zakłóceniami organizacjom jest trudno funkcjonować, gdyż skutkują one zjawiskami takimi jak spadek motywacji, wypalenie zawodowe, pasywność pracowników, niewytłumaczalna rotacja pracowników, nieprzyjemna atmosfera w pracy. W takich sytuacjach ważne jest przyjrzenie się systemowi jako całości, by zrozumieć pojawiający się w jakiejś jego części błąd. Pojawiające się w organizacjach zakłócenia mogą wzmacniać dysfunkcyjne wzorce, które wymagają rzetelnej diagnozy i zbudowania całościowego planu interwencji.

Stworzona przez nas Klinika Organizacji to także odpowiedź na naszą potrzebę budowania poczucia przynależności do zespołu ludzi, którzy robiąc różne rzeczy zmierzają do wspólnego celu. I jednocześnie uczą się – czegoś o świecie, innych ludziach i o sobie. Też o sobie wzajemnie.

Klinika jest wyrazem naszego uznania ważności pracy interdyscyplinarnej, pracy wielowymiarowej i pracy, w której dyskutowanie, stawianie pytań, wątpienie i wnioskowanie staje się stymulatorem rozwoju i zespołu i każdego z nas.

W Klinice Organizacji jest miejsce na wykorzystanie naszego doświadczenia managerskiego – poprzez rozumienie tego, jak organizacja dzieje się w jej codziennym funkcjonowaniu. Jest też miejsce na wykorzystanie naszego doświadczenia psychologiczno-psychoterapeutycznego – poprzez znajomość świadomych i nieświadomych aspektów funkcjonowania ludzi w różnych sytuacjach. Także poprzez świadomość ważności pracy rozwojowej z ludźmi i jej olbrzymiej skuteczności.

Naszym zadaniem jako konsultantów zarządzania jest wsłuchiwanie się w organizację i ludzi – w opowieści i anegdoty, w narzekania i w narracje sukcesów, w to, co ludzie mówią i czego nie mówią, w to, co jest głośne i w to, co tworzy plotki, szepty, milczenie. Praca z organizacjami jest jak praca archeologa, który z różnych dostępnych kawałków składa niewiadomą dla niego całość, ale jednocześnie sprawdza czy wykorzystany kawałek do tej całości pasuje.

Zdrowie psychiczne staje się jednym z najważniejszych dóbr naszego życia. Bogaci w wiedzę na temat tego, jak funkcjonuje ludzki mózg i jak ludzie zachowują się w sytuacjach trudnych, ciągle jesteśmy zafascynowani pytaniami o to: jak to się dzieje, że w czasach tak trudnych niektórzy z nas zachowują świadomość siebie, zdolność budowania realnych relacji i gotowość do dzielenia się swoimi przeżyciami, myślami, wrażeniami z innymi. Gotowość do bycia blisko z jednoczesną zdolnością pozostawania w swoich granicach, gdy tego pragną.

Magda i Maciej; Ada i Łukasz – dwie pary, czworo ludzi, jeden zespół. Celem naszej pracy jest wzmacnianie autonomii organizacji i pracujących w nich ludzi.

Tekst przygotowała Magdalena Sękowska